METODA OWULACJI BILLINGSA – Metoda Naturalnego Planowania Rodziny

 

Dr John J. Billings

 

·  Wstęp

·  Podstawowe zasady naturalnego planowania rodziny

·  Metoda Owulacji

·  Organizowanie nauczania

·  Rola lekarza

·  Skuteczność

·  Referencje

 

WSTĘP

 

Metody naturalnego planowania rodziny uwzględniają fakt, że kobiety w przeważającej części swej prokreacyjnej fazy życia są niepłodne. Dni niepłodności, w których stosunki seksualne nie mogą spowodować poczęcia dziecka zdecydowanie przeważają w swej ilości nad dniami, w których poczęcie jest możliwe. We wszystkich metodach naturalnego planowania rodziny konieczne jest powstrzymywanie się od stosunków seksualnych i od wszelkich kontaktów genitalnych w dniach możliwej płodności. Metody te nie wymagają zażywania jakichkolwiek medykamentów ani środków inwazyjnych, a akty współżycia płciowego zawsze są normalne.

 

PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA NATURALNEGO PLANOWANIA RODZINY

 

Planowanie rodziny

jest tylko jednym z rodzajów odpowiedzialności małżonków. Muszą oni zadecydować o wielkości swoich rodzin po rozważnym przemyśleniu wielu czynników z tym związanych – medycznych, ekonomicznych i społecznych. To jest ich decyzja i nikt inny, ani żadna instytucja, nie może ich zmusić do posiadania większej lub mniejszej ilości dzieci. Płodność męża i żony jest szczególnym rodzajem więzi między nimi i częścią intymnego, wyłącznego daru, jaki sobie wzajemnie z siebie składają w małżeństwie. Będą również i tacy mężowie oraz takie żony, które podejmą wielkoduszną decyzję posiadania dużej rodziny i dobrowolnie nie podejmą żadnych działań dla uniknięcia poczęcia.

 

Seksualność w małżeństwie

zarówno dla męża jak i żony, oznacza podjęcie odpowiedzialnej roli dla umocnienia tych cech i tych zalet, które są niezbędne do udanego małżeństwa i założenia rodziny oraz stworzenie atmosfery szczęścia i miłości na miarę troski o fizyczny i psychiczny rozwój ich dzieci. Odpowiedzialna seksualność wymaga od każdego z partnerów wzajemnej wierności i dających zadowolenie relacji seksualnych opartych na wzajemnej miłości i wielkoduszności.

 

Przedmałżeńskie i pozamałżeńskie związki seksualne

podminowują podstawową strukturę małżeństwa i zagrażają stabilności rodziny, która jest podstawową częścią zdrowego społeczeństwa. Powodzenie w korzystaniu z metod naturalnego planowania rodziny zależy od rodzaju motywacji, której wymaga udane małżeństwo oraz od wyćwiczenia przez małżonków dobrych cech swoich charakterów.

 

 

METODA OWULACJI

 

O wystąpieniu owulacji decyduje pojawienie się dni płodnych w obrębie cyklu menstruacyjnego. Metoda owulacji opiera się na fakcie, że pojawieniu się płodności u kobiety zawsze towarzyszy wydzielanie specyficznego śluzu w części wydzielniczej szyjki macicy. Objaw śluzowy rozwija się w kierunku owulacji dając informacje o jej zbliżaniu się i zachowuje w doskonałym stanie plemniki oraz zabezpiecza ich przemieszczanie się do miejsca zapłodnienia, które ściśle zależy od obecności właściwego typu śluzu. W ten sposób metoda owulacji daje się zastosować do wszystkich etapów życia prokreacyjnego kobiety, takich jak:

 

1.       Cykle regularne.

2.       Cykle nieregularne.

3.       Cykle bezowulacyjne.

4.       Okres karmienia piersią.

5.       Okres zbliżania się do menopauzy.

6.       Niska płodność. Objaw śluzowy ma postać śladową w czasie maksymalnej płodności w cyklu, dostarczając na czas użytecznej informacji.

 

Zmiany zachodzące w wydzielaniu śluzu szyjkowego wskazują dokładnie czas owulacji. Zmiany te obejmują:

 

1.       Zmianę odczucia (w przedsionku pochwy – przyp. tłum.) spowodowaną przez obecność śluzu. W czasie tuż przed owulacją śluz daje jednoznaczne odczucie śliskości i „naoliwienia”. W tym czasie staje się on rozciągliwy – pozwalając się rozciągać w nitki – i jest płynny.

2.       Tuż przed owulacją śluz staje się bardziej przezroczysty niż wcześniej, chociaż może być podbarwiony krwią.

 

Ostatni dzień, w którym śluz jest przezroczysty, rozciągliwy i śliski, oznaczany jest jako dzień SZCZYTU objawu. W następnym dniu śluz staje się ponownie mętny i kleisty lub zupełnie zanika, przywracając (w przedsionku pochwy – przyp. tłum.) odczucie suchości.

 

Nawet w krótkim cyklu daje się zaobserwować odstęp pomiędzy końcem menstruacji, a początkiem pojawienia się śluzu. Te wczesne dni cyklu będą niepłodne, póki nie pojawi się śluz, na parę dni przed owulacją. Ten, nie zmieniający się wzór dni suchych lub dni z obecnością śluzu pozostającego bez zmian przez kilka dni, nazywamy Podstawowym Modelem Niepłodności (PMN). Taki podstawowy model niepłodności może trwać nawet tygodnie lub miesiące, kiedy kobieta karmi piersią lub zbliża się do menopauzy albo, gdy owulacja jest opóźniana z powodu różnych czynników emocjonalnych lub fizycznego urazu.

 

Gdy owulacja występuje w cyklu bardzo wcześnie, to w takim cyklu w ogóle nie będzie wczesnych dni niepłodności.

 

Jeśli zamiarem małżonków jest uniknięcie poczęcia to muszą oni zrezygnować z wszelkich kontaktów genitalnych poza dniami podstawowego wzorca niepłodności w przedowulacyjnej fazie cyklu aż do 4 dnia po SZCZYCIE objawu. W dniach cyklu, które nie są zdefiniowane jako dni niepłodne w wyżej określony sposób, obowiązuje powstrzymywanie się od stosunków seksualnych oraz wszelkich intymnych kontaktów genitalnych.

 

Jeśli chodzi o SZCZYT objawu to szczególnie należy zwrócić uwagę na to, że zaobserwowana maksymalna ilość śluzu nie musi mieć bezpośredniego związku z owulacją. Zwiększona ilość śluzu nie musi wskazywać na SZCZYT objawu, lecz może go wyprzedzać o kilka dni.

 

ORGANIZOWANIE NAUCZANIA

 

Nauczanie szczegółów najlepiej pozostawić samym kobietom. Wszystkie kobiety, które są zdolne do posiadania dzieci znają objaw śluzowy jako zwyczajne zdarzenie fizjologiczne i rzeczywiście nie ma nikogo z osobistym doświadczeniem, kto mógłby je zastąpić w roli dobrego nauczyciela.

 

ROLA LEKARZA

 

Jedną z niekwestionowanych korzyści metody owulacji jest to, że jest ona bardzo ekonomiczna, gdyż jej stosowanie nie wymaga żadnych środków medycznego wsparcia. Kobiety – nauczycielki same prowadzą nauczanie i decydują o czasie niezbędnym do nauczenia metody owulacji. Ich kompetencje są poważnie zwiększone przez wsparcie ze strony dobrze wyszkolonego w tej metodzie lekarza, który jest dostępny szczególnie dla tych kobiet, które mają jakieś komplikacje w postaci nieregularnych krwawień i ciągłych upławów. Jednak te zakłócenia nie uniemożliwiają kobietom identyfikacji dni możliwej płodności. Oczywiście, że łatwiej je rozpoznają, jeśli są leczone, ale zaleca się by kobiety te otrzymały poradę eksperta i leczenie. Oprócz syntetycznych hormonów wszelkie inne leki nie wpływają na rozwój objawu śluzowego.

 

SKUTECZNOŚĆ

 

Metoda owulacji jest podstawowym sposobem rozpoznawania niepłodności i z powodzeniem jest wykorzystywana na całym świecie do pomocy bezpłodnym małżeństwom w poczęciu dziecka. Sukces miał miejsce nawet po latach niezamierzonej bezdzietności. Dzieje się to za sprawą obecności śluzu, który powoduje specyficzne odczucie śliskości w czasie wypływu z pochwy, wskazując czas, w którym stosunek seksualny ma największe szanse zaowocowania poczęciem dziecka.

 

W unikaniu ciąży metoda owulacji jest łatwa w nauczaniu i bardzo skuteczna. Zostało to wykazane w wielu badaniach przeprowadzonych w różnych krajach, w różnych uwarunkowaniach społeczno-ekonomicznych i wśród ludzi z różnych kultur. Kiedy metoda owulacji jest stosowana zgodnie z jej zasadami, w unikaniu ciąży wskaźnik zawodności zawiera się w granicach od 1 do 1,5%, co daje bardzo korzystne porównanie ze wskaźnikami osiąganymi przez sterylizację lub przez zażywanie pigułki antykoncepcyjnej. Natomiast wskaźnik ten jest zdecydowanie lepszy w porównaniu do wskaźnika niezawodności dla wkładki domacicznej, stosunku przerywanego i takich środków jak prezerwatywa czy krążek dopochwowy. Dla uniknięcia pomyłki zaleca się by kobieta, która ma zamiar nauczyć się Metody Owulacji Billingsa udała się po poradę do doświadczonego nauczyciela tej metody.

 

Powodzenie zależy od motywacji i dobrego instruktażu.

 

Tytuł oryginału: “The Billings Ovulation Metod - A Natura Mathod of Family Planning”, by Dr John J. Billings

                        Billings home page  http://www.billings-centre.ab.ca (1999)

Tłumaczenie: Kazimierz Trojan